Een van de kenmerkende eigenschappen van veroudering is het verlies van spiermassa en kracht. Een groot deel van dit verlies kan worden verklaard door veranderingen in het neuromusculaire systeem, zoals afname van het aantal motorische neuronen, afname van het aantal spiervezels, en de afname van spiervezels grootte. Maar het is belangrijk om te vragen of deze veranderingen zijn een gevolg van het ouder worden of gewoon een gevolg van een inactieve levensstijl.
Leeftijdsgebonden veranderingen aan Muscle
De leeftijd gerelateerde afname van de spiermassa lijkt voor te komen in twee fasen. De eerste of "trage" fase van spierverlies, waarbij 10% van de spiermassa verloren gaat, komt voor tussen de leeftijden van 25 en 50. De meerderheid van de spier optreedt na eventuele een extra 40% gaat verloren in de leeftijd van 50 tot 85. Het geheel genomen, het menselijk lichaam verliest 50% van de spiermassa door de leeftijd van 80. Deze spier atrofie kan worden verklaard door de aanzienlijke daling van zowel het totale aantal spiervezels, maar ook in spierweefsel grootte.
Het is aangetoond dat de vergrijzing leidt tot een verlies van de kracht en snelheid produceren van fast twitch vezels (vooral IIb) en een toename in de meer aërobe slow twitch vezels. Dit lijkt zinvol, omdat bewegingen die een hoge snelheid van de krimp (zoals springen en sprinten) de vraag hebben de neiging om minder in de oudere jaren.
Mechanismen van sterkteverlies
De problemen met afnemende kracht kan worden gezien in haar bijdrage tot osteoporose afname van de botdichtheid, artritis pijn in de gewrichten, en een algehele verminderde functionele capaciteit.
Met het verlies van de spiermassa kennelijk komt er een afname van de spierkracht. Echter, zoals met het verlies van spiermassa, de meeste kracht verliezen zijn niet significant tot de zesde decennium. Zoals kort gezegd, kan dit verlies in sterkte worden toegeschreven aan een daling van het aantal motorische eenheden (zenuw-spier vezel complex), het verminderd aantal spiervezels en de vermindering van de spiervezels grootte. Het is ook bekend dat een afname van de kracht in de benen bovenste extremiteit kracht verlies in de ouderen voorafgaat. Dit is van belang te wijten aan het feit dat de kracht, in plaats van de cardiovasculaire functie, wordt beschouwd als de meest fysiek beperkende factor in de ouderenzorg worden. Dit blijkt bij het overwegen van sterkte-beperkende activiteiten waar veel senioren, zoals opstaan uit een zittende positie of traplopen.
Bemoedigend is de bevinding dat de vergrijzing niet lijkt te excentriek sterkte effect. Deze fase van de contractie is een belangrijke overweging voor de ouderen als gevolg van de mogelijke koppeling tussen arm excentrische kracht en het voorkomen van vallen bij ouderen.
Het belang van Actief Leven
Regelmatige lichaamsbeweging is de meest effectieve manier te vertragen en het tegengaan van de effecten van leeftijd-gerelateerde spiermassa en kracht verlies. Vergelijkingen tussen actieve en sedentaire senioren suggereren dat een groot deel van de kracht verliezen met het ouder worden is het gevolg leefstijlfactoren. Bijvoorbeeld, mensen die blijven verlenen voor bepaalde spieren te gebruiken op een regelmatige basis niet dezelfde leeftijd gerelateerde afname van de sterkte. In het algemeen, spieratrofie, en dus de kracht verlies, zal optreden te allen tijde de spieren niet verplicht zijn te werken tegen een bepaalde belasting. Het resultaat zal een daling van de eiwitsynthese gepaard met een toename van de eiwitafbraak worden. Over het geheel genomen de spier verschrompelen en verliest veel van zijn kracht, kenmerken vaak gezien bij astronauten tijdens een ruimtevlucht. Integratie van reguliere weerstand training is de meest effectieve manier van verzachtende dit effect.
Stimuleren van Bevindingen
Studies hebben steeds aangetoond dat regelmatige lichaamsbeweging kan spierkracht uithoudingsvermogen en kracht bij ouderen te verbeteren op een manier vergelijkbaar met dat bij jonge mensen. Een van de grootste studies op dit gebied werd gedaan aan de McMaster University enkele jaren geleden. De onderzoekers keken naar de effecten van twee jaar van tweemaal / week krachttraining (80-85% 1RM) over 114 patiënten in de leeftijd van 60-80 jaar. De resultaten lieten gestage toename van de kracht in elk van de spiergroepen getest met geen bewijs van plateau. Er waren ook een aanzienlijke toename van de spiermassa bij de winst in kracht en, misschien nog belangrijker, er was bewijs dat deze kracht wint vertaald in verbeterde functie (zoals gemeten door het lopen en traplopen prestaties).
Hoewel er bepaalde onvermijdelijke veranderingen die zich voordoen bij het ouder worden, is het mogelijk te vertragen of te verzwakken de verliezen spiermassa en kracht normaal gesproken bij deze veranderingen. Omdat zo veel dagelijkse activiteiten zoals lopen, traplopen en opstaan uit een stoel zijn zo afhankelijk van de sterkte is het noodzakelijk om de leeftijdsgebonden verlies in sterkte te minimaliseren zo veel mogelijk. De spieren in oudere volwassenen behouden hun vermogen zich aan te passen, daarom regelmatig krachttraining (2-3x/week) moet worden geïmplementeerd in de levensstijl van deze personen. Bovendien, een vergelijkbare sterkte training protocol dient te worden ingezet bij jongere volwassenen als middel van preventie en gezond blijven in de gouden jaren!
Leeftijdsgebonden veranderingen aan Muscle
De leeftijd gerelateerde afname van de spiermassa lijkt voor te komen in twee fasen. De eerste of "trage" fase van spierverlies, waarbij 10% van de spiermassa verloren gaat, komt voor tussen de leeftijden van 25 en 50. De meerderheid van de spier optreedt na eventuele een extra 40% gaat verloren in de leeftijd van 50 tot 85. Het geheel genomen, het menselijk lichaam verliest 50% van de spiermassa door de leeftijd van 80. Deze spier atrofie kan worden verklaard door de aanzienlijke daling van zowel het totale aantal spiervezels, maar ook in spierweefsel grootte.
Het is aangetoond dat de vergrijzing leidt tot een verlies van de kracht en snelheid produceren van fast twitch vezels (vooral IIb) en een toename in de meer aërobe slow twitch vezels. Dit lijkt zinvol, omdat bewegingen die een hoge snelheid van de krimp (zoals springen en sprinten) de vraag hebben de neiging om minder in de oudere jaren.
Mechanismen van sterkteverlies
De problemen met afnemende kracht kan worden gezien in haar bijdrage tot osteoporose afname van de botdichtheid, artritis pijn in de gewrichten, en een algehele verminderde functionele capaciteit.
Met het verlies van de spiermassa kennelijk komt er een afname van de spierkracht. Echter, zoals met het verlies van spiermassa, de meeste kracht verliezen zijn niet significant tot de zesde decennium. Zoals kort gezegd, kan dit verlies in sterkte worden toegeschreven aan een daling van het aantal motorische eenheden (zenuw-spier vezel complex), het verminderd aantal spiervezels en de vermindering van de spiervezels grootte. Het is ook bekend dat een afname van de kracht in de benen bovenste extremiteit kracht verlies in de ouderen voorafgaat. Dit is van belang te wijten aan het feit dat de kracht, in plaats van de cardiovasculaire functie, wordt beschouwd als de meest fysiek beperkende factor in de ouderenzorg worden. Dit blijkt bij het overwegen van sterkte-beperkende activiteiten waar veel senioren, zoals opstaan uit een zittende positie of traplopen.
Bemoedigend is de bevinding dat de vergrijzing niet lijkt te excentriek sterkte effect. Deze fase van de contractie is een belangrijke overweging voor de ouderen als gevolg van de mogelijke koppeling tussen arm excentrische kracht en het voorkomen van vallen bij ouderen.
Het belang van Actief Leven
Regelmatige lichaamsbeweging is de meest effectieve manier te vertragen en het tegengaan van de effecten van leeftijd-gerelateerde spiermassa en kracht verlies. Vergelijkingen tussen actieve en sedentaire senioren suggereren dat een groot deel van de kracht verliezen met het ouder worden is het gevolg leefstijlfactoren. Bijvoorbeeld, mensen die blijven verlenen voor bepaalde spieren te gebruiken op een regelmatige basis niet dezelfde leeftijd gerelateerde afname van de sterkte. In het algemeen, spieratrofie, en dus de kracht verlies, zal optreden te allen tijde de spieren niet verplicht zijn te werken tegen een bepaalde belasting. Het resultaat zal een daling van de eiwitsynthese gepaard met een toename van de eiwitafbraak worden. Over het geheel genomen de spier verschrompelen en verliest veel van zijn kracht, kenmerken vaak gezien bij astronauten tijdens een ruimtevlucht. Integratie van reguliere weerstand training is de meest effectieve manier van verzachtende dit effect.
Stimuleren van Bevindingen
Studies hebben steeds aangetoond dat regelmatige lichaamsbeweging kan spierkracht uithoudingsvermogen en kracht bij ouderen te verbeteren op een manier vergelijkbaar met dat bij jonge mensen. Een van de grootste studies op dit gebied werd gedaan aan de McMaster University enkele jaren geleden. De onderzoekers keken naar de effecten van twee jaar van tweemaal / week krachttraining (80-85% 1RM) over 114 patiënten in de leeftijd van 60-80 jaar. De resultaten lieten gestage toename van de kracht in elk van de spiergroepen getest met geen bewijs van plateau. Er waren ook een aanzienlijke toename van de spiermassa bij de winst in kracht en, misschien nog belangrijker, er was bewijs dat deze kracht wint vertaald in verbeterde functie (zoals gemeten door het lopen en traplopen prestaties).
Hoewel er bepaalde onvermijdelijke veranderingen die zich voordoen bij het ouder worden, is het mogelijk te vertragen of te verzwakken de verliezen spiermassa en kracht normaal gesproken bij deze veranderingen. Omdat zo veel dagelijkse activiteiten zoals lopen, traplopen en opstaan uit een stoel zijn zo afhankelijk van de sterkte is het noodzakelijk om de leeftijdsgebonden verlies in sterkte te minimaliseren zo veel mogelijk. De spieren in oudere volwassenen behouden hun vermogen zich aan te passen, daarom regelmatig krachttraining (2-3x/week) moet worden geïmplementeerd in de levensstijl van deze personen. Bovendien, een vergelijkbare sterkte training protocol dient te worden ingezet bij jongere volwassenen als middel van preventie en gezond blijven in de gouden jaren!
Leeftijdsgebonden veranderingen aan Muscle
De leeftijd gerelateerde afname van de spiermassa lijkt voor te komen in twee fasen. De eerste of "trage" fase van spierverlies, waarbij 10% van de spiermassa verloren gaat, komt voor tussen de leeftijden van 25 en 50. De meerderheid van de spier optreedt na eventuele een extra 40% gaat verloren in de leeftijd van 50 tot 85. Het geheel genomen, het menselijk lichaam verliest 50% van de spiermassa door de leeftijd van 80. Deze spier atrofie kan worden verklaard door de aanzienlijke daling van zowel het totale aantal spiervezels, maar ook in spierweefsel grootte.
Het is aangetoond dat de vergrijzing leidt tot een verlies van de kracht en snelheid produceren van fast twitch vezels (vooral IIb) en een toename in de meer aërobe slow twitch vezels. Dit lijkt zinvol, omdat bewegingen die een hoge snelheid van de krimp (zoals springen en sprinten) de vraag hebben de neiging om minder in de oudere jaren.
Mechanismen van sterkteverlies
De problemen met afnemende kracht kan worden gezien in haar bijdrage tot osteoporose afname van de botdichtheid, artritis pijn in de gewrichten, en een algehele verminderde functionele capaciteit.
Met het verlies van de spiermassa kennelijk komt er een afname van de spierkracht. Echter, zoals met het verlies van spiermassa, de meeste kracht verliezen zijn niet significant tot de zesde decennium. Zoals kort gezegd, kan dit verlies in sterkte worden toegeschreven aan een daling van het aantal motorische eenheden (zenuw-spier vezel complex), het verminderd aantal spiervezels en de vermindering van de spiervezels grootte. Het is ook bekend dat een afname van de kracht in de benen bovenste extremiteit kracht verlies in de ouderen voorafgaat. Dit is van belang te wijten aan het feit dat de kracht, in plaats van de cardiovasculaire functie, wordt beschouwd als de meest fysiek beperkende factor in de ouderenzorg worden. Dit blijkt bij het overwegen van sterkte-beperkende activiteiten waar veel senioren, zoals opstaan uit een zittende positie of traplopen.
Bemoedigend is de bevinding dat de vergrijzing niet lijkt te excentriek sterkte effect. Deze fase van de contractie is een belangrijke overweging voor de ouderen als gevolg van de mogelijke koppeling tussen arm excentrische kracht en het voorkomen van vallen bij ouderen.
Het belang van Actief Leven
Regelmatige lichaamsbeweging is de meest effectieve manier te vertragen en het tegengaan van de effecten van leeftijd-gerelateerde spiermassa en kracht verlies. Vergelijkingen tussen actieve en sedentaire senioren suggereren dat een groot deel van de kracht verliezen met het ouder worden is het gevolg leefstijlfactoren. Bijvoorbeeld, mensen die blijven verlenen voor bepaalde spieren te gebruiken op een regelmatige basis niet dezelfde leeftijd gerelateerde afname van de sterkte. In het algemeen, spieratrofie, en dus de kracht verlies, zal optreden te allen tijde de spieren niet verplicht zijn te werken tegen een bepaalde belasting. Het resultaat zal een daling van de eiwitsynthese gepaard met een toename van de eiwitafbraak worden. Over het geheel genomen de spier verschrompelen en verliest veel van zijn kracht, kenmerken vaak gezien bij astronauten tijdens een ruimtevlucht. Integratie van reguliere weerstand training is de meest effectieve manier van verzachtende dit effect.
Stimuleren van Bevindingen
Studies hebben steeds aangetoond dat regelmatige lichaamsbeweging kan spierkracht uithoudingsvermogen en kracht bij ouderen te verbeteren op een manier vergelijkbaar met dat bij jonge mensen. Een van de grootste studies op dit gebied werd gedaan aan de McMaster University enkele jaren geleden. De onderzoekers keken naar de effecten van twee jaar van tweemaal / week krachttraining (80-85% 1RM) over 114 patiënten in de leeftijd van 60-80 jaar. De resultaten lieten gestage toename van de kracht in elk van de spiergroepen getest met geen bewijs van plateau. Er waren ook een aanzienlijke toename van de spiermassa bij de winst in kracht en, misschien nog belangrijker, er was bewijs dat deze kracht wint vertaald in verbeterde functie (zoals gemeten door het lopen en traplopen prestaties).
Hoewel er bepaalde onvermijdelijke veranderingen die zich voordoen bij het ouder worden, is het mogelijk te vertragen of te verzwakken de verliezen spiermassa en kracht normaal gesproken bij deze veranderingen. Omdat zo veel dagelijkse activiteiten zoals lopen, traplopen en opstaan uit een stoel zijn zo afhankelijk van de sterkte is het noodzakelijk om de leeftijdsgebonden verlies in sterkte te minimaliseren zo veel mogelijk. De spieren in oudere volwassenen behouden hun vermogen zich aan te passen, daarom regelmatig krachttraining (2-3x/week) moet worden geïmplementeerd in de levensstijl van deze personen. Bovendien, een vergelijkbare sterkte training protocol dient te worden ingezet bij jongere volwassenen als middel van preventie en gezond blijven in de gouden jaren!
No comments:
Post a Comment