Uit de fles of uit de kraan?
Zie ook:
- Het drinken van bronwater om therapeutische redenen komt al in oude Chinese geschriften ter sprake. De kelten en Romeinen hielden zich bezig met wat nu hydrotherapie wordt genoemd. In de middeleeuwen raakten de badhuizen wat op de achtergrond, maar in de 18e eeuw werd de hydrotherapie herontdekt en was het vooral onder de rijken mode om te gaan kuren. De bronnen zouden medicinale eigenschappen bezitten, vooral voor reuma en soortgelijke kwalen
Mineraalwater is niet gezonder dan zuiver water uit de kraan.De meest voorkomende mineralen in flessenwater zijn bicarbonaten, sulfaten, nitraten, chloriden, calcium, magnesium, kalium en natrium. Hiervan komen calcium en bicarbonaat het meeste voor. Sommige mineraalwaters bevatten ijzer en/of jodium. Natuurlijk mineraalwater is gebonden aan strikte wetten: het water moet uit een officieel erkende, ondergrondse bron komen. Het mag niet chemisch behandeld worden, hoewel mechanisch filtering is toegestaan. Vaak is het water op natuurlijke wijze gefilterd omdat het soms jarenlang door zand en grind heeft gesijpeld. Natuurlijk mineraalwater moet bij de bron worden gebotteld. De samenstelling van het water moet door een officieel erkende analyse worden vastgesteld en de inhoud moet op het etiket worden vermeld; slechts lichte verschillen in inhoud zijn gestaan (vermits het hier om een natuurlijke product gaat). Het water moet vrij zijn van micro-organismen en chemische vervuilers (geldt ook voor kraanwater). Natuurlijk mineraalwater is met of zonder koolzuur te koop. Dat kan natuurlijk koolzuur zijn of toegevoegd koolzuur om het water (bruisend(er) te maken. De flessen met koolzuur verschillen nauwelijks in samenstelling met deze met plat water. Van nature koolzuurhoudend water moet evenveel bubbels bevatten als toen het uit de grond kwam. Staat er op het etiket 'met toegevoegd koolzuurgas uit de bron', dan is er koolzuurgas uit de eigen bron aan toegevoegd. Sterk bruisend mineraalwater kan winderigheid veroorzaken. Verder is het alleen een kwestie van smaak of u koolzuurhoudend of niet-koolzuurhoudend water verkiest.
Zie ook:
- Het drinken van bronwater om therapeutische redenen komt al in oude Chinese geschriften ter sprake. De kelten en Romeinen hielden zich bezig met wat nu hydrotherapie wordt genoemd. In de middeleeuwen raakten de badhuizen wat op de achtergrond, maar in de 18e eeuw werd de hydrotherapie herontdekt en was het vooral onder de rijken mode om te gaan kuren. De bronnen zouden medicinale eigenschappen bezitten, vooral voor reuma en soortgelijke kwalen
Mineraalwater is niet gezonder dan zuiver water uit de kraan.De meest voorkomende mineralen in flessenwater zijn bicarbonaten, sulfaten, nitraten, chloriden, calcium, magnesium, kalium en natrium. Hiervan komen calcium en bicarbonaat het meeste voor. Sommige mineraalwaters bevatten ijzer en/of jodium. Natuurlijk mineraalwater is gebonden aan strikte wetten: het water moet uit een officieel erkende, ondergrondse bron komen. Het mag niet chemisch behandeld worden, hoewel mechanisch filtering is toegestaan. Vaak is het water op natuurlijke wijze gefilterd omdat het soms jarenlang door zand en grind heeft gesijpeld. Natuurlijk mineraalwater moet bij de bron worden gebotteld. De samenstelling van het water moet door een officieel erkende analyse worden vastgesteld en de inhoud moet op het etiket worden vermeld; slechts lichte verschillen in inhoud zijn gestaan (vermits het hier om een natuurlijke product gaat). Het water moet vrij zijn van micro-organismen en chemische vervuilers (geldt ook voor kraanwater). Natuurlijk mineraalwater is met of zonder koolzuur te koop. Dat kan natuurlijk koolzuur zijn of toegevoegd koolzuur om het water (bruisend(er) te maken. De flessen met koolzuur verschillen nauwelijks in samenstelling met deze met plat water. Van nature koolzuurhoudend water moet evenveel bubbels bevatten als toen het uit de grond kwam. Staat er op het etiket 'met toegevoegd koolzuurgas uit de bron', dan is er koolzuurgas uit de eigen bron aan toegevoegd. Sterk bruisend mineraalwater kan winderigheid veroorzaken. Verder is het alleen een kwestie van smaak of u koolzuurhoudend of niet-koolzuurhoudend water verkiest.
Zie ook:
No comments:
Post a Comment