Pages

Creatieve therapie

Creativiteit is de aanminnigste vorm, om het dagelijkse te verbloemen tot een draaglijke tijdigheid.
Pegelen
Mensen met emotionele problemen kunnen met behulp van creatieve therapie worden geholpen, hun diepste gedachten en gevoelens visueel te uiten. In plaats van patiënten medicijnen te geven, die hun symptomen onderdrukken, worden ze aangemoedigd hun gevoelens aan anderen kenbaar te maken door middel van tekenen, schilderen, beeldende kunst, drama, dans, muziek,... Vaak worden angsten en behoeften geuit die zo diep begraven liggen, dat de persoon zich vaak niet eens van bewust is. Als er dan visueel vorm aan wordt gegeven, kan dat de eerste stap zijn om de patiënt te helpen zijn problemen onder ogen te zien en ze de baas te worden. Deze vorm van therapie werd voor het eerst in de jaren '40 toegepast. Dit was voornamelijk het resultaat ven de inspanningen van de kunstenaar Adrian Hill en psychoterapeute Irene Champernowne.

Voor wie is creatieve therapie geschikt:
  • Alle mensen met emotionele en/of psychische problemen, mensen die zichzelf beter willen leren kennen, kunnen er baat bij hebben, vooral als men zich verbaal moeilijk kan uiten. Creatieve groepstherapie wordt voornamelijk aanbevolen voor mensen, die moeilijk contact maken met anderen, problemen hebben zoals verslavingen, anorexia, boulimie, lichamelijk of psychisch gehandicapt zijn waardoor communiceren moeilijk is. Patiënten die langdurig in een kliniek zijn opgenomen, leren beter te communiceren waardoor de terugkeer in de maatschappij wordt vergemakkelijkt. Mensen met weinig zelfrespect kunnen aan zelfvertrouwen winnen en het gevoel krijgen dat ze iets presteren
Pioniers in creatieve therapie:
  • Het eerste experiment met creativiteit als een vorm van therapie vond min of meer toevallig plaats. De kunstschilder Adrian Hill herstelde in het begin van de tweede wereldoorlog in een Engels sanatorium van tuberculose. Hij begon daar weer te schilderen en zette andere patiënten ook aan tot schilderen en tekenen om hen af te leiden van hun ziekte en traumatische ervaringen. Tot zijn verbazing ontdekte Adrian dat men niet alleen enthousiast was, maar de tekeningen ook gebruikte om alle meegemaakte ellende te uiten. Zonder dat het zijn bedoeling was, was hij de eerste creatieve therapeut geworden. Een andere pionier was Irene Champernowne, die een psychotherapeutische opleiding bij de Zwitsers analyticus Jung volgde. Ze was onder de indruk van het feit, dat Jung schilderen en boetseren gebruikte om patiënten te helpen hun onbewuste gevoelens te uiten. Zelf wist ze hierdoor ook een emotionele crisis te boven te komen. In 1942 richtte het echtpaar Champernowne een centrum op voor psychotherapie door middel van creativiteit en nam kunstenaars, musici, dansers en medische deskundigen in dienst. Hoewel ze op verschillende manieren werkten (Adrian als een verlicht kunstenaar en Irene als therapeute), legden beiden een basis voor het vak van creatief therapeut. De vrucht van hun werk en dat van hun volgelingen, onder wie Edward Adamson, de eerste kunstenaar die een volledige baan in een psychiatrische instelling had, werd verder uitgedragen
Zie ook:
Creativiteit is de aanminnigste vorm, om het dagelijkse te verbloemen tot een draaglijke tijdigheid.
Pegelen
Mensen met emotionele problemen kunnen met behulp van creatieve therapie worden geholpen, hun diepste gedachten en gevoelens visueel te uiten. In plaats van patiënten medicijnen te geven, die hun symptomen onderdrukken, worden ze aangemoedigd hun gevoelens aan anderen kenbaar te maken door middel van tekenen, schilderen, beeldende kunst, drama, dans, muziek,... Vaak worden angsten en behoeften geuit die zo diep begraven liggen, dat de persoon zich vaak niet eens van bewust is. Als er dan visueel vorm aan wordt gegeven, kan dat de eerste stap zijn om de patiënt te helpen zijn problemen onder ogen te zien en ze de baas te worden. Deze vorm van therapie werd voor het eerst in de jaren '40 toegepast. Dit was voornamelijk het resultaat ven de inspanningen van de kunstenaar Adrian Hill en psychoterapeute Irene Champernowne.

Voor wie is creatieve therapie geschikt:
  • Alle mensen met emotionele en/of psychische problemen, mensen die zichzelf beter willen leren kennen, kunnen er baat bij hebben, vooral als men zich verbaal moeilijk kan uiten. Creatieve groepstherapie wordt voornamelijk aanbevolen voor mensen, die moeilijk contact maken met anderen, problemen hebben zoals verslavingen, anorexia, boulimie, lichamelijk of psychisch gehandicapt zijn waardoor communiceren moeilijk is. Patiënten die langdurig in een kliniek zijn opgenomen, leren beter te communiceren waardoor de terugkeer in de maatschappij wordt vergemakkelijkt. Mensen met weinig zelfrespect kunnen aan zelfvertrouwen winnen en het gevoel krijgen dat ze iets presteren
Pioniers in creatieve therapie:
  • Het eerste experiment met creativiteit als een vorm van therapie vond min of meer toevallig plaats. De kunstschilder Adrian Hill herstelde in het begin van de tweede wereldoorlog in een Engels sanatorium van tuberculose. Hij begon daar weer te schilderen en zette andere patiënten ook aan tot schilderen en tekenen om hen af te leiden van hun ziekte en traumatische ervaringen. Tot zijn verbazing ontdekte Adrian dat men niet alleen enthousiast was, maar de tekeningen ook gebruikte om alle meegemaakte ellende te uiten. Zonder dat het zijn bedoeling was, was hij de eerste creatieve therapeut geworden. Een andere pionier was Irene Champernowne, die een psychotherapeutische opleiding bij de Zwitsers analyticus Jung volgde. Ze was onder de indruk van het feit, dat Jung schilderen en boetseren gebruikte om patiënten te helpen hun onbewuste gevoelens te uiten. Zelf wist ze hierdoor ook een emotionele crisis te boven te komen. In 1942 richtte het echtpaar Champernowne een centrum op voor psychotherapie door middel van creativiteit en nam kunstenaars, musici, dansers en medische deskundigen in dienst. Hoewel ze op verschillende manieren werkten (Adrian als een verlicht kunstenaar en Irene als therapeute), legden beiden een basis voor het vak van creatief therapeut. De vrucht van hun werk en dat van hun volgelingen, onder wie Edward Adamson, de eerste kunstenaar die een volledige baan in een psychiatrische instelling had, werd verder uitgedragen
Zie ook:

No comments:

Post a Comment