Pages

Rolfing

Rolfing is een weefselbehandeling om de lichaamshouding te verbeteren. Volgens de uitvindster van rolfing, de Amerikaanse biochemica dr. Ida Rolf (1896-1979) ontstaan veel gezondheidsproblemen door een slechte lichaamshouding, zoals opgetrokken schouders en een kromme rug. De patiënten proberen voortdurend die houding te corrigeren. Dit kost veel kracht en belemmert het normale functioneren van het lichaam, dat daardoor gevoeliger is voor ziekten. Om deze problemen te bestrijden, ontwierp dr. Rolf een gecompliceerd manipulatiesysteem, dat ze structurele integratie noemde en nu bekend staat als rolfing. Door massage van het bindweefsel en de spieren trachtte ze de fysieke structuren zo te positioneren, dat ze een rechte, verticale lijn vormden. Zij was van mening dat alleen op deze manier de zwaartekracht het energieveld van het lichaam zelf goed kon ondersteunen. Ze stond dus lijnrecht tegenover de manipulatietechnieken die zich grotendeels richten op de ruggengraat. Hierbij wordt de wervelkolom beschouwd als een tentstok die de hele tent omhoog houdt. Ida Rolf wees er echter op dat de tentstok op zich weinig kan uitrichten als de haringen en scheerlijnen rondom de tent nog niet zijn aangebracht. Door de haringen en scheerlijnen (het bindweefsel en de spieren) te behandelen met manipulatieve druk, zal de natuurlijke lichaamsstructuur zich weer kunnen herstellen, zodat het lichaam weer de juiste houding aan kan nemen, in harmonie met de zwaartekracht.

Rolfing zou goed zijn voor iedereen die voelt dat zijn lichaamsstructuur uit balans is en dit als de oorzaak van lichamelijke en/of geestelijke problemen ervaart. In een onderzoek is gebleken dat rolfmassage tijdens iedere sessie een blijvende verbetering teweegbrengt bij tal van klachten. De gevolgen blijken zowel voor de lichamelijke als geestelijke gezondheid verstrekkend te zijn.

Rolfing combineert elementen van chiropractie, osteopathie en bio-energetica. Het is één van de vele lichaam-geesttherapieën, waarbij men iets over het lichaam leert, maar waarmee men niet zozeer een specifieke aandoening kan genezen.

Zie ook:
Rolfing is een weefselbehandeling om de lichaamshouding te verbeteren. Volgens de uitvindster van rolfing, de Amerikaanse biochemica dr. Ida Rolf (1896-1979) ontstaan veel gezondheidsproblemen door een slechte lichaamshouding, zoals opgetrokken schouders en een kromme rug. De patiënten proberen voortdurend die houding te corrigeren. Dit kost veel kracht en belemmert het normale functioneren van het lichaam, dat daardoor gevoeliger is voor ziekten. Om deze problemen te bestrijden, ontwierp dr. Rolf een gecompliceerd manipulatiesysteem, dat ze structurele integratie noemde en nu bekend staat als rolfing. Door massage van het bindweefsel en de spieren trachtte ze de fysieke structuren zo te positioneren, dat ze een rechte, verticale lijn vormden. Zij was van mening dat alleen op deze manier de zwaartekracht het energieveld van het lichaam zelf goed kon ondersteunen. Ze stond dus lijnrecht tegenover de manipulatietechnieken die zich grotendeels richten op de ruggengraat. Hierbij wordt de wervelkolom beschouwd als een tentstok die de hele tent omhoog houdt. Ida Rolf wees er echter op dat de tentstok op zich weinig kan uitrichten als de haringen en scheerlijnen rondom de tent nog niet zijn aangebracht. Door de haringen en scheerlijnen (het bindweefsel en de spieren) te behandelen met manipulatieve druk, zal de natuurlijke lichaamsstructuur zich weer kunnen herstellen, zodat het lichaam weer de juiste houding aan kan nemen, in harmonie met de zwaartekracht.

Rolfing zou goed zijn voor iedereen die voelt dat zijn lichaamsstructuur uit balans is en dit als de oorzaak van lichamelijke en/of geestelijke problemen ervaart. In een onderzoek is gebleken dat rolfmassage tijdens iedere sessie een blijvende verbetering teweegbrengt bij tal van klachten. De gevolgen blijken zowel voor de lichamelijke als geestelijke gezondheid verstrekkend te zijn.

Rolfing combineert elementen van chiropractie, osteopathie en bio-energetica. Het is één van de vele lichaam-geesttherapieën, waarbij men iets over het lichaam leert, maar waarmee men niet zozeer een specifieke aandoening kan genezen.

Zie ook:

No comments:

Post a Comment