Hik

De hik is een plotseling en onvrijwillig samentrekken van de ademhalingsspieren die vergezeld gaat van het klikken van de stemspleet. De hik kan onaangenaam zijn indien het lang duurt: dan wordt de hik pijnlijk, belemmert het de voeding en het slapen. Vaak is de hik te wijten aan een irritatie van de slokdarm, door te snel eten of de consumptie van gekruid voedsel. In zeldzamere gevallen is de hik te wijten aan een ziekte in de buik. Een behandeling is alleen nuttig voor langdurige hikaanvallen. Ze bestaat uit het behandelen van de oorzaak (indien deze bekend is). Bij een hevige hikaanval wordt er soms een verhoogde concentratie kooldioxide ingeademd. U kunt mond en neus bedekken met een papieren zak (nooit een plastiek zak) en enkele minuten in- en uitademen. Diep inademen en de adem 10 tellen (of langer) inhouden. Gorgel enkele minuten met warm of koud water. Drink langzaam een paar kopjes water. Het hoofd naar beneden houden en concentreren op wat men zoal gegeten heeft. Samentrekking van het middenrif kan ook verminderen door het zuigen op een pepermunt of het drinken van een kruidenaftreksel van citroenmelisse. De langste aanval van de hik die ooit is geregistreerd, betrof de Amerikaan Charles Osborne geboren in 1894 en gestorven in 1991. Hij heeft vanaf 1922 onafgebroken de hik gehad tot 1990. Osborne hikte naar  schatting 430 miljoen keer. Desondanks leidde hij een vrij normaal leven. Gelukkig zijn dergelijke langdurige gevallen zeldzaam. Wat kan helpen bij hik: Anijs (meer info) Citroenmelisse (meer info) Basilicum (meer info) Dille (meer info) Dragon (meer info) Pepermunt (meer info)

De hik is een plotseling en onvrijwillig samentrekken van de ademhalingsspieren die vergezeld gaat van het klikken van de stemspleet. De hik kan onaangenaam zijn indien het lang duurt: dan wordt de hik pijnlijk, belemmert het de voeding en het slapen. Vaak is de hik te wijten aan een irritatie van de slokdarm, door te snel eten of de consumptie van gekruid voedsel. In zeldzamere gevallen is de hik te wijten aan een ziekte in de buik. Een behandeling is alleen nuttig voor langdurige hikaanvallen. Ze bestaat uit het behandelen van de oorzaak (indien deze bekend is). Bij een hevige hikaanval wordt er soms een verhoogde concentratie kooldioxide ingeademd. U kunt mond en neus bedekken met een papieren zak (nooit een plastiek zak) en enkele minuten in- en uitademen. Diep inademen en de adem 10 tellen (of langer) inhouden. Gorgel enkele minuten met warm of koud water. Drink langzaam een paar kopjes water. Het hoofd naar beneden houden en concentreren op wat men zoal gegeten heeft. Samentrekking van het middenrif kan ook verminderen door het zuigen op een pepermunt of het drinken van een kruidenaftreksel van citroenmelisse. De langste aanval van de hik die ooit is geregistreerd, betrof de Amerikaan Charles Osborne geboren in 1894 en gestorven in 1991. Hij heeft vanaf 1922 onafgebroken de hik gehad tot 1990. Osborne hikte naar  schatting 430 miljoen keer. Desondanks leidde hij een vrij normaal leven. Gelukkig zijn dergelijke langdurige gevallen zeldzaam. Wat kan helpen bij hik: Anijs (meer info) Citroenmelisse (meer info) Basilicum (meer info) Dille (meer info) Dragon (meer info) Pepermunt (meer info)