Ingewandswormen of aarsmaden

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt de aarsmade niet via het voedsel overgedragen. De aarsmade behoort tot de rondwormen en zijn bij ons in de lage landen de veroorzaker van de meeste worminfecties, voornamelijk bij kleine kinderen (60 %), maar ook heel wat volwassenen (20 %) kunnen slachtoffer worden van aarsmaden. Met name kinderen lopen ze nogal eens op (bijvoorbeeld: in crèches of kleuterscholen). Ze zijn een typische menselijke parasiet: besmetting vindt slechts plaats van mens tot mens en in huisdieren kunnen ze niet overleven. Aarsmaden zijn witte wormpjes, de mannetjes zijn 3 millimeter, de vrouwtjes ongeveer 1 centimeter lang, leeft in de dikke darm, komt ‘s avonds of ‘s nachts langs de aarsopening naar buiten om eitjes te leggen in de buurt van de aars. Dit geeft aanleiding tot jeuk. Bij krabben kunnen de erg kleverige eitjes op de handen en tussen de vingernagels terechtkomen en kan vervolgens langs de mond opnieuw besmetting optreden. Ook gebruiksvoorwerpen, lakens, handdoeken,... kunnen besmet geraken. Aarsmaden verspreiden zich heel gemakkelijk via hun eitjes. De hoofdreden van besmetting is een gebrekkige handhygiëne. Aarsmaden kunnen ook in de ontlasting worden aangetroffen en zien eruit als kleine witte draadjes. Bij hevige infecties komen ze ook in de vagina voor, waar ze zich echter niet kunnen voortplanten. De wormpjes zijn overigens vrij onschuldig en veroorzaken hooguit jeuk en wat vage darm- en buikklachten. Kort na het slapengaan kunnen vrouwelijke wormen via de anus de darm verlaten om eitjes neer te leggen in de omgeving van de anus. Het kruipen van de wormpjes kan jeuk geven rond de anus. Door de jeuk kunnen bijverschijnselen als slaapstoornissen optreden, wat tot moeheid en geprikkeldheid leidt. Het krabben kan een kapotte huid veroorzaken en een ontsteking rond de anus veroorzaken. Wat kan helpen bij aarsmaden: Ananas (bromelaïne) (meer info) Pompoenpitolie (meer info)

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, wordt de aarsmade niet via het voedsel overgedragen. De aarsmade behoort tot de rondwormen en zijn bij ons in de lage landen de veroorzaker van de meeste worminfecties, voornamelijk bij kleine kinderen (60 %), maar ook heel wat volwassenen (20 %) kunnen slachtoffer worden van aarsmaden. Met name kinderen lopen ze nogal eens op (bijvoorbeeld: in crèches of kleuterscholen). Ze zijn een typische menselijke parasiet: besmetting vindt slechts plaats van mens tot mens en in huisdieren kunnen ze niet overleven. Aarsmaden zijn witte wormpjes, de mannetjes zijn 3 millimeter, de vrouwtjes ongeveer 1 centimeter lang, leeft in de dikke darm, komt ‘s avonds of ‘s nachts langs de aarsopening naar buiten om eitjes te leggen in de buurt van de aars. Dit geeft aanleiding tot jeuk. Bij krabben kunnen de erg kleverige eitjes op de handen en tussen de vingernagels terechtkomen en kan vervolgens langs de mond opnieuw besmetting optreden. Ook gebruiksvoorwerpen, lakens, handdoeken,... kunnen besmet geraken. Aarsmaden verspreiden zich heel gemakkelijk via hun eitjes. De hoofdreden van besmetting is een gebrekkige handhygiëne. Aarsmaden kunnen ook in de ontlasting worden aangetroffen en zien eruit als kleine witte draadjes. Bij hevige infecties komen ze ook in de vagina voor, waar ze zich echter niet kunnen voortplanten. De wormpjes zijn overigens vrij onschuldig en veroorzaken hooguit jeuk en wat vage darm- en buikklachten. Kort na het slapengaan kunnen vrouwelijke wormen via de anus de darm verlaten om eitjes neer te leggen in de omgeving van de anus. Het kruipen van de wormpjes kan jeuk geven rond de anus. Door de jeuk kunnen bijverschijnselen als slaapstoornissen optreden, wat tot moeheid en geprikkeldheid leidt. Het krabben kan een kapotte huid veroorzaken en een ontsteking rond de anus veroorzaken. Wat kan helpen bij aarsmaden: Ananas (bromelaïne) (meer info) Pompoenpitolie (meer info)